جایگاه پروبیوتیک ها در درمان دیابت نوع 2

جمعه 1 اسفند 1399

پروبیوتیک ها میکرواُرگانیسم های زنده ای هستند که با اعمال اثرات ضد التهابی به کاهش مقاومت به انسولین و سطوح گلوکز خون کمک می کنند.

زمانی دستگاه گوارش انسان تنها مكان برای هضم و جذب مواد مغذی تصور ميشد. ولی طی ساليان اخير مشخص شده است كه دستگاه گوارش عملكردهای زيادی را شامل می شود كه براي سلامت انسان ضروری است. دستگاه گوارش انسان ميزبان بيش از 500 گونه شناخته شده از ميكروبها مي باشد كه اين ميكروفلور روده انسان، از لحاظ متابوليك فعال است و براي ميزبان اثرات مفيد زيادی را دارد. ميكروفلور روده انسان از سه طريق مصرف آنتی بيوتيك ها، مصرف پری بيوتيك ها و مصرف پروبیوتیک ها قابل تغییر است.

پروبيوتيك ها ميكروارگانيسم هايی هستند كه اگر به تعداد كافی و به صورت زنده مورد استفاده قرار گيرند، اثرات سلامت بخشی را بر ميزبان خود به جای مي گذارند. غذاهای پروبيوتيك، به عنوان غذاهای فراسودمند محسوب می شوند. بطور كلی اغلب باكتری های پروبيوتيك مورد استفاده در غذا ها، جزء باكتري های اسيد لاكتيك هستند و عمدتا به دو جنس لاكتوباسيلوس و بيفيدوباكتريوم تعلق دارند.

پروبیوتیک ها اثرات سودمندی را برای میزبان به همراه دارند. کاهش التهاب، پیشگیری و یا کنترل اسهال، یبوست، عدم تحمل لاکتوز، سندرم روده ای تحریک پذیر و دیابت از فواید پروبیوتیک ها به شمار می آیند.

بررسی اهمیت پروبیوتیک ها در درمان دیابت نوع 2 از موضوعات جذاب و مورد توجه محققین می باشد. دیابت نوع 2 یک اختلال متابولیکی است که عمدتا با تخریب پیش رونده عملکرد سلول های بتا پانکراس و مقاومت به انسولین، منجر به افزایش مزمن غلظت گلوکز خون می شود. طبق پیش بینی سازمان جهانی بهداشت، میزان شیوع دیابت نوع 2 از 382 میلیون نفر در سال 2013 به 592 میلیون نفر در سال 2035 افزایش پیدا خواهد کرد.

مطالعات مختلف به نقش پروبیوتیک ها در کاهش سطح گلوکز خون در بیماران با دیابت نوع 2 اشاره کرده اند. تاکنون در چندین پژوهش حیوانی اثر پروبیوتیک ها در کاهش گلوکز خون و به تاخیر انداختن مشکلات و عوارض دیابت در موش های دیابتی گزارش شده است. چندین مطالعه انسانی هم به اثرات کاهندگی گلوکز خون توسط پروبیوتیک ها اشاره کرده اند.

تاثیرات سودمند پروبیوتیک ها روی سطوح گلوکز پلاسما ممکن است در نتیجه تغییر میکروبی دستگاه گوارش، اصلاح عدم تعادل میکروفلور روده ای از طریق افزایش باکتری های گرم مثبت، بهبود عملکرد سد دفاعی روده ای و اثرات تنظیم کننده ایمنی آنها باشد. پروبیوتیک ها می توانند سطوح اندوتوکسین های داخل روده ای را کاهش دهند و باعث بهبود عملکرد سد مخاطی روده شوند و از این طریق غلظت لیپوپلی ساکاریدها و سیتوکین های پیش التهابی را در گردش خون کاهش دهند و با کاهش التهاب، مقاومت به انسولین را کاهش دهند.         

نتایج حاصل از این تحقیقات به جایگاه و اهمیت پروبیوتیک ها در درمان دیابت نوع 2 اشاره دارد. از این رو تجویز آنها به عنوان یک پیشنهاد خوب برای این بیماران محسوب می گردد. اما قدر مسلم است که هدفمند بودن، نقش اساسی را در درمان یک بیماری بازی می کند. لذا شناخت دُز مناسب و مدت زمانی که بیمار باید از رژیم غذایی حاوی این ترکیبات استفاده کند در کسب نتایج هر چه بهتر در مسیر درمان این بیماران دخالت دارد. موضوعاتی که مطالعه بر روی آنها به ارائه یک روش درمانی هدفمند منتج خواهد شد. 

انتهای پیام/