نوروز؛ تجلی ساخت یک زندگی جدید

جمعه 27 اسفند 1400

نوروز نماد عبور از زمستان سرد و سخت و رسیدن به بهار زیبا و پر طراوت می باشد. الگویی که برای عبور از عادات منفی امان جهت ساخت یک زندگی جدید، بهترین است.

نوروز؛ تجلی ساخت یک زندگی جدید

معلمی خردمند با دانش آموز جوان خود در حال گردش در میان جنگل بود که در مقابل نهال جوانی ایستاد.

معلم اشاره ای به نهالی که تازه از زمین بیرون آمده بود کرد و به شاگردش گفت: این نهال را بیرون بکش. جوان به راحتی با انگشتانش آن را بیرون کشید. معلم به نهالی دیگر که کمی بزرگ تر بود و تا زانوی پسرک می رسید اشاره کرد و گفت: حالا این یکی را بیرون بکش. با کمی تلاش و با یک ضربه شدید، پسرک آن را هم از ریشه بیرون کشید. معلم سرش را به سمت درخت پربار و کاملا سبزی که اندازه ی خود پسر بود کرد و گفت اکنون نوبت این است. پسرک با تلاش زیاد تمام وزن و قدرت خود را به کار گرفت، با کنار زدن چوب و سنگ هایی که روی خاک را پوشانده بود، به پیدا کردن ریشه های سر سخت درخت مشغول شد تا آن را هم بیرون بکشد و بالاخره توانست درخت را بیاندازد.

معلم دانا این بار گفت اکنون دوست دارم این را هم بیرون بکشی. پسرک نگاه خیره ی معلم را دنبال کرد تا جایی که به بلوط بلندی رسید که به سختی می توانست بالای آن را ببیند. نوجوان که با تلاش بسیار زیاد توانسته بود درخت های خیلی کوچک تر از آن را بیرون بکشد، خیلی راحت رو به معلم خود کرد و گفت متاسفم نمی توانم.

معلم اضافه کرد و گفت: پسرم تو الان قدرت آن رفتارهایی که زندگی ات را پوشانده اند به وضوح نشان دادی. این رفتارها هر چه پیرتر می شوند، بزرگ تر می گردند. ریشه ها بیشتر در عمق فرو می روند و در آوردن آن ها از زمین مشکل تر است. بعضی از آن ها بسیار بزرگ تر هستند و بعضی از ریشه ها تا عمق در زمین فرو رفته اند.

آری دوستان عزیز. عاداتی که در گذر زمان در وجود ما پرورش پیدا کرده اند به مثابه ریشه های یک درخت تنومندند. خوشا به حال کسانی که عادات مثبت را در خود پرورش داده اند. اما به واقع با عادات بد چه باید کرد؟ عاداتی که خود می دانیم ما را ضعیف و ضعیف تر می سازند. شاید شما به جنگ با این عادات برخواسته باشید، آنهم نه یک بار، بلکه بارها. اما در جنگ اراده ها شکست را پذیرفته باشید. اینجا سوالی پیش می آید، واقعا قدرت ما در انجام کارها چقدر است؟ بگذارید پاسخ این سوال را با بیان یک مثال برایتان توضیح دهم.

اگر من تخته ای با عرض 25 سانتی متر و طول سه متر روی زمین بگذارم و بگویم: هر کس روی طول این تخته راه برود یک میلیون تومان دریافت می کند، شما چه کار خواهید کرد؟ البته این یک میلیون تومان باد آورده است. اما اگر همین تخته را بین دو آسمان خراش قرار دهم و یک پل پیش ساخته با آن بسازم و از شما بخواهم از روی آن عبور کنید و همان یک میلیون را به شما پیشنهاد کنم. انتخاب شما چیست؟ دیگر نه یک میلیون را آرزو میکنید و نه عبور کردن را ممکن می بینید، درست است؟ نگاهی به من می اندازید و می گویید اگر زندگی ات را هم بدهی عبور نمی کنم.

اگر فرزند شما در یکی از این طبقات و ساختمان هم در حال سوختن در آتش باشد، آیا از این تخته عبور می کنید تا جان فرزند خود را نجات دهید؟ فورا. چه یک میلیون تومان داده شود و چه داده نشود، شما این کار را انجام خواهید داد.

چرا بار اولی که از شما خواستم از تخته بین ساختمان ها عبور کنید برایتان غیر ممکن بود اما بار دوم بی وقفه این کار را انجام می دهید؟ در هر دو حالت ریسک و خطر یکسان است. چه چیز تغییر کرد؟ دلیل شما برای انجام آن کار تغییر کرد. می بینید؟ وقتی دلیل به اندازه کافی بزرگ و مهم باشد شما اراده می کنید و هر چگونه و چطوری را انجام می دهید.

در واقع قدرت اراده انسان، بی پایان است اما آنچه که کیفیت و میزان آن را تعیین می کند، خود ما هستیم. پس برای مبارزه با عادات بدی که عمیق ریشه کرده اند، یک اراده پولادین باید ساخت. اراده ای که نیازمندی آن، تغییر نگرش ما هست. آنگاه می توان دنیایی جدید برای خود ساخت.

این تغییر را می توان از پوست اندازی طبیعت الهام گرفت. آنگاه که طبیعت از زمستان سرد و سخت عبور می کند تا به بهار زیبا و پرطراوت برسد. به دنبال این تجدید حیات است که ما نوروز را جشن می گیریم. پس به دنبال نوروز، بیایید قدرت اراده امان را تغییر دهیم و با خشکاندن ریشه عادات منفی امان یک زندگی جدید بسازیم.

انتهای پیام/

به اشتراک گذاری

نظراتــ کاربرانــ